sorma, sormayýn hasret yine ayný kýyamet saymadýðým, sayamadýðým bilmem kaç milyonuncu satýr yine ayný rivayet ve ben yine nefesinde pastörizeleþemeyen bir sirayet
oysa, altmýþ beþ santigrat dereceye kadar korlayýp yüreðimi akabinde kar, kýþ yaðdýrsam da üzerine þoklayýp ölmüyor, ölemiyor dokusundaki o sinsi virüsler
ne bitiyor, ne de geberiyor mutasyonsuz teneffüsler. þok olan yüreðim deðil aklým oluyor hep Tanrým, fikrimi sen koru ve onu bir baþýna öksüz koyma emi..
. . . //
ilhanaþýcýþubatikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.