EFENDİM.

Karanlýk dünya görünmez sana.
Yaralý gönülle çýkma meydana,
Sakýn kýyma can yaþayan cana.
Ýster yaþat ister öldür efendim.


Gelmiþim dünyaya fakir giderim.
Bazen konuþurum isyan ederim.
Olmuþ yoksulluk benim kaderim.
Gerçeði hiç bulamadým efendim.


Ahlarý çekerim ben ne gelir elden.
Vazgeçmez gönül maral güzelden.
Cahiller anlamaz sazdan sözden.
Benim derde çare varmý efendim.


Fehmi.
Kimileri düþünürler kimileri söyler.
Zengin sömürüyor fakirler neyler.
Olmuþtur viran þehirlerimiz köyler.
Bana dostlar deli diyor efendim.

Sosyal Medyada Paylaşın: