EY GÖNÜL..
Ey divane, ey pervane gönül.
Hevesli olsan gayri dönemezsin.
Zorlama uçamazsýn kýrýk kanadýn.
Giden gitti bekleme göremezsin.
Ey biçare, ey naçar gönül.
Saklasan da bak kanlar sýzýyor.
Belli etmedim sanma için sýzlýyor.
Seven gitti, bakma göremezsin.
Ey uslanmaz, ey durulmaz gönül.
Ne çocukluk kaldý nede gençlik.
Elde kaldý koskoca bir hiç..
Geçti kervan, bekleme göremezsin.
Ey turist, ey seyyah, seyyah gönül.
Bak ömür treni almýþ yükleri gider.
Nede çabuk nuttun devr-i alemi,
Katar katar gider bakma göremezsin.
Garip Þenol der "gel gönül gel yeter."
Otur þöyle, yap hesabý, nihayet vaktidir .
Söndü güneþ, çöktü karanlýk, uyku vaktidir
Kapý çaldý, geldi ecel, göç vaktidir.
12.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.