Az Kaldı..!
Yýllardýr buram buram, gözümde tütüyorsun.
Dilimde damaðýmda, senden bir çok haz kaldý.
Tenimde nabzým gibi, durmadan atýyorsun.
Yoldayým Kýzýlelmam, kavuþmaya az kaldý !
Saðlarla bülbül gibi, sohbet þakýmak için.
Gönüllere muhabbet, sevgi dokumak için.
Ölenlerin kabrinde, rahmet okumak için.
Yoldayým Kýzýlelmam, kavuþmaya az kaldý !
"Taþlýktan" aþaðýya, kayarak uçmak gerek.
"Yardibi’nin suyundan, avuçla içmek gerek.
Sislerin arasýndan, güneþi seçmek gerek.
Yoldayým Kýzýlelmam, kavuþmaya az kaldý !
Ahlat unlu leblebi, ne giderdi çay ile.
Tadý hala dilimde, gevrek ekmeðin bile.
Usandým gözlerimin, yaþýný sile sile.
Yoldayým Kýzýlelmam, kavuþmaya az kaldý !
Ne bilsin tanýmayan, senin eþsiz doðaný.
Þimdi ben de tanýmam, benden sonra doðaný.
Çok ekmeðini yedim, almam gerek duaný.
Yoldayým Kýzýlelmam, kavuþmaya az kaldý !
Ýsmail SIKICIKOÐLU(Onuncuköylü)
1990-1993 KIZILELMA Ýlkokulu Öðretmeni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.