ben her kavgada yenik düþerken çýplak bir karanlýða duaya duruyordu buðday tarlalarý ve çorak topraklarý bu þehrin hiç bilmedikleri bir acýyla...
çaldýrdým ruhumu bir köþe baþýnda hiç bilmediðim rengine gözlerinin þiirler yazdým divan düzdüm...
bir yýldýz gelip durdu ensendeki boþluða dokundukça bir yanardað ölüyordu dudaklarýmýn kývrýmlarýnda
bir yangýnda tükendi bütün sözcükleri aþka dair bir türkünün zamansýz, mekanssýz bir öyküde kayboldum bütün renklerini çaldýrmýþ siyaha mahkum bir resimdim tuvalsiz bir tabloda...
þimdi bütün renkler ebruli bir boþlukta bütün þiirler sahipsiz
FATÝH ÞAHÝN IÞIK ÞAHBEYÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.