DARBE
Al atlýydýk safça koþtuk güneþe,
Engerekler yarasalar yol kesti…
Kanatlandýk sevda kondu ateþe,
Asalaklar kafa kesti kol kesti…
Ev iþyeri büyük kinle basýldý,
Birçok cüce nutuk attý kasýldý,
Nice fidan þafaklarda asýldý,
Biz vatandýk yýlan çýyan rol kesti…
Zincirlendi kalem defter desteyle,
Kýrýldý saz uðraþýldý besteyle,
Doldu taþtý zindan kara listeyle,
Emir kulu cezalarý bol kesti…
Sisli hava vurgunlarý gizledi,
Diller sustu gözler vahþet izledi,
Köþker doktor yaralarý bizledi,
Acýlarý kalemize gol kesti…
Cantekin der; sürdü geldi acýlar,
Yas baðladý anne baba bacýlar,
Güzel ülkem biter bir gün sancýlar,
Zulüm esti sað çürüttü sol kesti…
1980
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.