ADIMI SORSAN EYLÜL DİYECEĞİM
Sen bilmezsin yüreðimdekileri
Gizlenirim hüzün þiirlerinde.
Aðlarým karanlýk gecelerin koynunda
Bir umut beklerim yüreðimin
Güz sokaklarýnda.
Sarý bir yalnýzlýk çýkar karþýma
Her yaðmur sonrasý.
Ölmek gibi bir þey bu
Sen bilmezsin beni.
Mavi akþamlara tutsak yüreðim
Gülüþünü yitirmiþ dudaklarým
Þarkýlarýn hüznüne terketmiþ içimi.
Özlemler dolar sonra dünyama
Kaybolurum acýlar içinde ben.
Yaþamanýn anlamýný yitirdi benliðim
Sen bunu bilmezsin.
Ben, ilk soðuk kýþ akþamlarýnda aðladým :
Yýllardýr içimde özlem gülleri açar
Ve ben , ýslak akþamlara tutsak oldum.
Hep bekledim acýlarým bitecek diye
Zorladým özgürlüðümün demir kapýlarýný.
Adýmý sorsalar Eylül diyeceðim
Hiç bilmiyorum baþka mevsim ben.
Gecelerse içime tutsak karanlýklarýyla
Korkularýmý sormayýn , þimþekler çakar içimde...
Yaðmurlarýmla ýslanýr tüm dünya.
Ýçimdeki gök yüzü , döker döker yýldýzlarýný.
Sen bilirmisin yüreðimin sana olan tutkunluðunu
Esiri olduðumu o ela gözlerinin ?
Biliyorsun, seninle yeniden gelmiþtim dünyaya
Sensiz bu çýkmazýmda acýlar
Nasýl yendi çaresiz yüreðimi...
Gel ! ben yaþayamýyorum sensiz... GEL !..
Aygün Deniz 31.01.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.