Bir tek farkýmýz var, gökyüzünden... Severiz, yanarýz, kavruluruz Ýçin için... Saman alevi gibi.. Sesimiz çýkmaz ki bizim... Gök derdini taþýyamaz, Yaðmaya ve gürlemeye baþlar. Yer sarsýlýr derdinden, Yarýlýr, çatlar, yýkýlýr. Yukarýda kýyametler koparken, aþaðýdan, Damlalarýn sesini , Göklerin aðlamasýný, Yýrtýnmasýný duyarýz. Çemkirir gökyüzü yeryüzüne Gümbür gümbür Kazanlar devrilir. Çýrpýnýr yeryüzü Döver dizlerini Köpüklü sular Saldýrýr dört bir yana. Bir aðýt, bir aðýt ki!!! Yüreðinde... Ne yeryüzü tanýr, ne gökyüzü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.