Can acýtýyor vurulan her tokat sillesi Kimi çaresizlikten, kimi kimsesizlikten mahkum býrakýlýyor kendi hikayesine. Haykýrsalar sesleri duyulmuyor, kimse tutmuyor ellerinden Hep bir acý var yüzlerinde, kimse sormuyor olan biteni..
Elini uzatýp, yardým edecek yok karanlýk sokaklarda. Bütün kadýnlarýn sesleniþiyim, nedir bu erkeklerin bu bedenlerden istedikleri. Niye hep can yakýyorlar, yýkýyorlar paramparça ediyorlar, kýymet bilmiyorlar. Herþeyi kadýn yapýyor, siz nesiniz ki kimsiniz, ne hakkýnýz var bu zorbalýklara Nedir bu bitmek bilmeyen güç gösterileri Evet kadýnlar narin, naif, sevgi dolu, Girmeyin dünyalarýna, kirletmeyin sevgilerini hor görmeyin, dövmeyin öldürmeyin artýk. Rahat býrakýn bizi artýk böyle sevmeyin... Özbil
Sosyal Medyada Paylaşın:
harika3517 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.