Anlatamadým derdimi, hep içimde uyuttum.
Susmasýný ezberledim, gülmesini unuttum.
Keder yürüdü benimle, kesilmedi hiç ardý.
Ýçimdeki her sýkýntý tüm benliðimi sardý.
Anlamsýz duyduðum sesler, inliyor sanki rüzgâr;
Çiçeklerin hepsi solmuþ, diken kalmýþ bergüzar!
Hayallerse hüzne döndü, bekliyorum çaresiz.
Kendime yabancý oldum, sürgündeyim süresiz.
Tükeniyor her umudum, daralýyor hep ruhum…
Allah’ým; çýkar bir yolu bilmem nasýl bulurum?
Kenan DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.