GÖĞÜN SABRI TAŞIYOR

Þu an hayatta olsaydý, sevgili Peygamberim
Hiçbir dini kanala bakmazdý, yemin ederim

Siyaset için kullanýlýyor, gülümün adý
Býraktýðý din, Ýslam kimin iþine yaradý
Herkes yine bildiðini okudu ve okuyor
Söyleyin! Kimin midesi helal lokma kokuyor
Caným çok sýkkýn, tadým yok, göðün sabrý taþýyor
Unutulmuþ Hak, herkes nefsine göre yaþýyor
Ýslam’la yolunu bulan münafýk bir tayfa var
Hepsi sanýyor ki cehennemde zevk ü sefa var
Öbür dünya buraya benzemez, þakasý yoktur
Vallahi orada zalimin yalakasý yoktur
Allah vardýr, hak vardýr, ektiðini biçme vardýr
Korkudan dilinde, ayaklarýnda sürçme vardýr

Ama çok az kaldý baþlamasýna yeni çaðýn
Biliyoruz, kemiðe dayandýðýný býçaðýn

Rabbin son armaðaný, alýnca nurlu niþaný
Gelmiþtir demektir artýk kýyametin zamaný
Siz böyle devam edin, deðiþmeyin aman ha
Faiz yiyin, çalýn, hiç ara vermeyin günaha
Göreceðiz dostlar, hep güzel mi eylermiþ, Mevla
Ne olmuþtu Nuh kavmi gelmeyince doðru yola?
Zaten biliyor o þahýs, kimin ne olduðunu
Hiç þüphe yok, biliyor vaktin dolduðunu

Son ümmetiz diye, torpil mi geçecek sandýnýz
Bu sözüm tarihe nottur: “Valla fena yandýnýz”