Yaşadıkça ne mi, öğrendim...
Yaþadýkça törpülenmeyi öðrendim,
Sirvi yanlarýmý, aceleci tavýrlarýmý,
Geç kalmýþlýk telaþýmý,
Hayata meydan okuyan deli ruhumu,
Coþturan duygulara gem vurmayý,
öðrendim ben..
Ýçimde bir ermiþ ruh..
Sabýr nedir, dayanmak nedir..
Hayatýn manasýný ve masasýzlýðýný..
Görmemi saðlayan,
O bilge yanýmý keþfetmeyi öðrendim ben..
Yaþadýkça ne mi öðrendim
Hayatýn bir denge üzerinde kurulu olduðunu,
Aldýðýn kadar vermenin gerekliliðini,
Deðer gördüðün kadar, deðer vermeyi..
Dengen bozulduðunda,
Nasýl da her þeyin, allak bullak olduðunu
Kendi merkezinde kalmanýn,
Ne demek olduðunu, öðrendim ben..
Saðlýklý bir yalnýzlýðýn,
Hasatalýklý bir sevdadan,
Daha mutlu ettiðini öðrendim insani..
Korkmamayý öðrendim kaderimden..
Kabullenmiyi öðrendim
Evet kabullenmeyi
Ne gelirse Hak`tan dý..
Sýnanmak nedir, onu öðrendim..
Yaþadýkça ne mi öðrendim..
Kibirin ve kendini beðenmiþliðin,
Seni nasýl yerin dibine soktuðunu,
Ben yapmam dediðin þeyleri
Nasýl da hayatýna çekip,
Kendine þaþýrýp öylece,
Öylece kala kaldýðýný, öðrendim..
Öðrendim ki, hala herkesin içinde
Küçücük bir çocuk,
Yaþýný baþýný almýþ olsa da insanlar,
Neþenin ruhu besleyen,
En güzel besin olduðunu..
Gülmenin insani, nasýl da güzeleþtirdiðini
Gülümsedikçe, etrafýna
Etrafýnýn da sana gülümsediðini
öðrendim ..
Yaþadýkça ne mi öðrendim..
Önce Allah`a,
Sonra en çok kendime,
Kendime güvenmeyi öðrendim..
Güven olmadan,
Hiçbir iliþki biçiminin yürümeyeceðini,
Herþeyin Temelinde, güven olmalýydý
Güven yatýyordu evet,öðrendim..
Daha ne mi öðrendim ben..
Kurban psikolojisinden, kendimi
Kendim kurtarabilirdim ancak..
Yakýnmak neye yarardý,
Kim anlarda ki, canýný yaktýlarsa,
Kýrdýlarsa, üzdülerse
Bir tek ben miydim, bunu yaþayan..
Vefasýzlara deðer miydi, akan yaþlar..
Üç günlük ömürler de
Ne de çok acý var..
Topraðýn altýna da sýðar mýydý,
Göçüp giderken yaþamlar..
Yaþadýkça ne mi öðrendim ben..
Bazý hesaplarýn bu dünyada,
Kapanmadýðýný..
Ahirette saklandýðýný..
O yüzden Allah`a havale etmenin
Nasýl da insaný rahatlattýðýný..
Unutmanýn ve affetmenin
Insaný nasýl da özgürleþtirdiðini
öðrendim ben..
Yaþadýkça ne mi öðrendim
Yaþadýkça, aslýnda
Hiçbir þey bilmediðimi,
Her günün bana yeni þeyler öðrettiðini
Ýnsanýn önce kendisini bilmesinin
Gerekliliðini..
Dünyaya hangi gözle bakarsa,
O derece mutlu olacaðýný..
Kýsacasý ;
Yaþadýkça öðrenmenin,
Sonsuz olduðunu,
Öðrendim ben..
Þiir: Gönül Cesli
28.01.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.