ka
İDRİS
içindeki çocuðu alýp kaç idris
býrak paslý hançerlerle parçalamayý
uykularýný
ihanet torpil yapmaz
hasret ardýna bakmaz
kýr kanlý býçaklarý
içindeki çocuðu alýp gel idris...
bir mavi için aðlama idris
itme þu duvarlarý
gülümse, sütünü ve içindeki çocuðun
bilirim, maðlûbiyet
esrik gülüþler ardýnda paramparça bir perde
yeter idris, vakur ol, onur var serde
anladým, vazgeçemezsin ondan
asla!
kardeþim, fazla alkol mevcut þimdi
damarlarýndaki asil kanda...
aldýrma demiyorum sana
aldýrarak
aldýrma
içindeki çocuðu þu kirli hayata uyandýrma!
içindeki çocuðu alýp gel idris
coþkunu parlat ya da birkaç tek at
küfürlerine tutunarak geç kaldýrýmlardan
sonra bir kerhaneye git ve oturup aðla
kerhaneleri bütün dünyanýn
aþk kangrenlerinin yýkýk çarþýlarýdýr...
aldýrma demiyorum
aldýrarak
aldýrma
içindeki çocuðu idris, çocuðu uyandýrma!
ve yýllar geçer
idris’lerin kalplerindeki çocuklar
daha ölüdür
/düþleri hâlâ terasta
idris’ler ise zemin katta kiracý oturur.../
YILMAZ ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.