Hangi anne istemez ki Anbean yavrusunun büyüdüðünü görebilmek Her sabah öpüp koklayarak uyandýrmak Sevdiði kahvaltýyý hazýrlamak Beraber masa sohbeti yapmak Sonra oðlum diye sarýlmak Annem diye öpülmek
//. //. //.
Þimdi sen... Yine çocuk yüreðine hasreti sarmalayýp gidiyorsun öyle mi? Yýllar önce göðsümden koparýlýp gittiðin gibi Yine seninle ayrý iklimlerde Ayrý soðuk duvarlarda nefes alýp vermek Gözlerime nem düþürecek.
Biliyorum Sende üzülüyorsun Aðlamamak için direniyorsun Bense; Boynunu bükme diye gülümsüyorum Arkandan sel misali akacak diye Gözyaþlarýmý usul usul geriye çekiyorum
Yine sen... Büyümeden Çocukluðunu, selam duran avuçlarýna saklayýp, gidiyorsun öyle mi? Yýllar önce kundak kokunla gittiðin gibi Yine üþüyeceksin oralarda Gecenin mi? Silahýn mý? Soðuðu demiyorum artýk Annesizliðimden biliyorum Annesizliðin ayazýndasýn Çaresizim biliyorsun oðlum
Bak ben alýþýyorum annesizliðime Sende Benim yokluðuma alýþ olur mu? Hem büyüdün artýk Öyle diyorsun ya! büyüdüm ben anne diye Sahi sen Ne zaman, nerede büyüdün ? Söylesene oðlum
Þimdi sen... Yine sana doymadan gidiyorsun öyle mi ? Beni emin olmayan ellere emanet edip Kendine iyi bak anne diyorsun. Kendine yabancý biri bana nasýl iyi bakar ki? Sende kendine iyi bak olur mu? Hem büyümüþsün artýk kendi deyiminle Üzerine toprak sinmiþ Sakallarýn çýkmýþ Süt kokun gitmiþ Vatan kokuyorsun Bayrak kokuyorsun Ülkünü kýskanýr olmuþ ay ve yýldýz Bahtýn açýk,canýn sað olsun
Bir rüya olsan Yahut da bir film olsan, izlesem Nerede? Ne zaman ,nasýl büyüdüðünü göremedim O yüzden sen benim için hep, on altý yaþýnda ki çocuk kalacaksýn!.. Hep onaltý yaþýnda ki çocuk!
#hüzünlükent Yüreðimiz Ankara’da ❤️
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.