Çocukluk uçakla gitmek gibidir Çünkü hayallerin vardýr Bir de görünmeyen kanatlarýn Hiç yorulmak bilmez, býkmazsýn Mola bile vermeden Süzülür durur, deli gibi koþarsýn
Gençlik otobüsle gitmek gibidir Hayaller ya gerçekleþmiþ Ya da unutulup, uçup gitmiþtir Ýþ, aþk ve gelecek derdiyle Molada bile uyanmadan Koltuðunda sýzarsýn
Orta yaþ trenle yolculuk gibidir Boþ bir kompartýman bulamazsýn Koridorda camdan dýþarýya bakarak Kaybettiðin gençliðini ararsýn Makinistin siren sesiyle Sonraki istasyona varýrsýn
Yaþlýlýk faytonla gitmek gibidir Artýk hiç enerji kalmamýþtýr Yürekte sönmüþ aþklar Gerçekleþemeyen hayaller, Gözlerde birkaç damla yaþ ile Kýsa bir yolculuktan sonra Son duraða varýrsýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
zulfikardemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.