DAĞLARLA HASBIHAL..
Almýþým baþýmý el arasýna,
Düþündüm taþýndým hal çaresine.
Bana verdiðini, say darasýna,
Aldýklarým bana, yetmiyor daðlar.
Evelik yapraðý, bostan bezeyi,
Boða dikeniyle, turþu özeði,
Isýrgan, kardelen, çoban çöreði,
Bitkisel ilaçmýþ bilmedik daðlar.
Çiçeðin evisin, kurt kuþa mekan,
Kekiðin, menekþen, nane gül kokan,
Eteðinden serin sularý akan,
Gözümden yaþ olup, akýyor daðlar
Bitkiler yeþertip verirdin balý
Koyunu besledik yününden halý
Çobanýn çaldýðý dertli kavalýn
Sesi kulaðýmda gitmiyor daðlar
Oksijen doludur yayla havasý,
Yaþatýr ciðeri besliyor kasý.
Ýki yere baktýk olmuþuz þaþý,
Kimse bu gerçeði görmüyor daðlar.
Düþmüþüz bir derde gaflet içine,
Ceza verilmiþ de bilmez, suçu ne,
Suya para vermek gider gücüne,
Seni terk eden hak ediyor daðlar.
Kimse biri birine gelip gitmiyor,
Ýletiþim kopmuþ haber etmiyor,
Hasta sevdiðinin elin tutmuyor,
Ýnsanlar virüsten ölüyor daðlar.
Kimi var ki düþmüþ para derdine
Düþünüp de bilmez kimin derdi ne
Birikimi kalýr gitmez kabrine
Ýdrakle tasavvuf etmiyor daðlar
Eteðinde gezdim ayak izlerim,
Gevenini yaktým, kartol közledim.
Uzaklardan baktým gidip gezmedim,
Hasretin burnumda tütüyor daðlar......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.