Tarifsizlik

Umutlanmak hayata
Üzmek üzülmek her þeye
yýkýmlarda doðurmak yalnýzlýklarýmýzý
çaresizlikler de umutlarýmýzý yitirmek
gözlerden düþenleri ellerle temizlemek
yürektekileri dökmek karanlýklara
hüzünlere inat nefes alabilmek
yabani Duygulardan sýyrýlýp
edebe kadar yalnýz kalmak
yalnýzlýðýn hissiyati ile tutunmak hayatta
bir solukta ölme ansýzýn
huzuru huzursuzluklar da Aramak
huzursuzluklarým yüzleþmek
kirliyim belki de
ruhuma sirayet etmiþ Karanlýk
Gölgelere itilmek her þeye raðmen
gökkuþaðýnýn ölümüyle
renkler yok olmuþtu
Böylece hayatýma yerleþen umutsuzluðun
sevinçlerimi
hayallerimi
umutlarýmýn tükenmesi ile
hayat denen illetten Sonsuzluða düþmek
Bir kelebeðin kanatlarýna düþseydim
Uçar mýydýk Sonsuzluða
leþ kargalarýna yem mi olurdu hayallerimiz
yoksa akbabalara mý verirdik umutlarýmýzý
her þeyi anlatmak yaþama karþý
yaþamý tüketmek avuçlarýmýzda yok etmek her þeyi
zehirli ellerle dokunmak her þeye
hayatlarýmýza
hayallerinize dokunduk
gözyaþlarýmýzý sildik
kalbimize vurduk
bundandýr ki her þey yok oluyor
mutsuzluk kervanýna katýlýyorum
el avuç açýyorum herkese
Bir Parça Mutluluk dileniyorum herkesten
sonra Bir mezara düþüyorum
üzerime atýlýyor günahlarýmýz
ölümle yüzleþiyorum
herkese Aðlarken ölümüme
bir sevinç gözyaþý döküyorum
bu Lanetli yerden gideceðim diye
Son nefesimi aldým içimde tuttum
ölüm uykusuna dalýyorum
belki sonsuzlukta Hayal kurar
Sevinçlerimi gözlerimden tutuþtururum
Belki de
•

Sosyal Medyada Paylaşın: