GURBET - 2

(Fasl-ý Muhabbet þiiri)

Gurbet dense akla memleket düþer
Ruhta bir çöküntü hâl yaralanýr.
Gurbete düþülür insanýz beþer
Garip denir ona kul yaralanýr.

Baþlanýr okulla görevle devam
Yýllar gurbetteysen oluþur kývam
Memleketi hayâl etmek mâsivam
Diller tutulur ki lâl yaralanýr.

Memleket hasreti burunda tüter
Ýlk önce denilir ‘bitsin bu yeter!’
Alýþýlýr ama ölümden beter
Ölünce gurbette sal yaralanýr.

Fakirlik düþmez ki daim ensede
Durup durup ‘böyle gitmez’ dense de
Memlekette yavan ekmek yense de
Gurbette yenilen bal yaralanýr.

Yol gözleyen ata yola dururmuþ
Yuvadan gidenle bir dal kururmuþ
Açýlan yaraya rüzgâr vururmuþ
Gövdeden ayrýlan dal yaralanýr.

Ümit güzel herkes ona baðlanýr
Böylelikle sabýr sebat saðlanýr
Boþa çýkar ise yürek daðlanýr
Titrer gönüldeki tel yaralanýr.

Gurbet nice yiðitlere yurt oldu
Onu, için için yiyen kurt oldu
Gurbetin kahrýný çekmek þart oldu
Gözyaþýyla olan sel yaralanýr.

Geçim derdi, ekmek derdi, aþ derdi
Nice gelin gurbet ele eþ verdi
Beyi bekler gelmez, günü kederdi
Beklerken geçmeyen yýl yaralanýr.

Dünyanýn düzeni deðiþmez asla
Garibin ömrü de hasretle yasla
Behlül hâlin ile günü kýyasla
Hâle þükretmeyen dil yaralanýr.

15.11.2020

Sosyal Medyada Paylaşın: