İstemem

Hâþa!

Gündemin avutucu þatafatýndan vaktin gerçeklik farkýndalýk ve rahmet avuçlarýna kendini atmak. Birilerinin benlik psikolojisi, hodgam cümleleri, sahte inþirâhlar iç çekiþler, manasýz ve gayesizce.

"Dile vicdan gerek, alýnlara âr,
Kalplerin ihyasý tevbe istiðfar."

Gözlerim umutsuzluða yelken açsa da; karmaþýk duygulardan sýyrýlýp hakikat buðusuyla cürümlere çarpa çarpa tevhidin berraklýðýyla hastalýklý fikirleri unutturan tefekkürle bitiriveriyor. Hikmetten suâl mi hâþa!

Ýstemem

Yelken açtým yalnýzlýða kederden
Hüzünlüyüm baþka soru istemem
Sevinç tasa belki yazý kaderden
Gül kokmayan pembe moru istemem

Ýzzet nerde kelimeler pek arsýz
Müntesipler ýstýrapsýz duyarsýz
Saat bozuk yelkovanlar ayarsýz
Dudak büken þaþý körü istemem

Gözyaþlarým tek sermayem tâatim
Mecnun gibi vâhta geçti sýhhatim
Sarsýlýyor bir nefeslik hayatim
Þâirlikmiþ alýn geri istemem

Ýstemen ben fakat lâkin amalý
Sokaðým ben yýrtýk sýrtý yamalý
Câmi önü kovalýyor hamalý
Saðýr vicdan dilsiz sürü istemem

Dost baðýna pür edeple girilir
Tevazuuyla rýzasýna erilir
Riyâ haset gösteriþler sorulur
Kulluk yeter baþka yeri istemem

Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın: