Güzel havada caným dýþarda gezmek ister,
Deftere dökmek ister,her ne varsa içinde.
Huzur veren renkleri tuvale çizmek ister.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.
Kuþlar bile hüzünlü,çiði yaðmur sanarlar.
Aðaçlar odun olmuþ çýtýr çýtýr yanarlar.
Mutsuz oldu insanlar vaatlere kanarlar.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda
En sevdiðim þeylerden,gönül zevk almaz oldu.
Gözyaþlarým birikti,kirpiðim salmaz oldu.
Damla damla yaðmurla,kovalar dolmaz oldu.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.
Geceler çok karanlýk,bomboþ gezip tozan yok.
Eline kalem alýp, halimizi yazan yok.
Yoksullarý doyuran meydanlarda kazan yok.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.
Martýlar arkadaþým.hiç durmadan öterler.
Evlerde canlýlýk yok,ilk akþamdan yatarlar.
Herkes canýndan bezmiþ,eþyasýný satarlar.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.
Güneþ bile batarken neþe ile gitmiyor.
Seher vakitlerinde,artýk bülbül ötmüyor
Yalancýktan sohbetler,artýk fayda etmiyor.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda
Allahtan bir mucize,bekliyoruz yakýnda.
Rengarenk çiçekler güller,açýlacak arkýnda.
Mutluluk nameleri,çalýnacak þarkýnda.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda
Dünyanýn sonu gelmiþ,herþey tersine gider.
Sadist olmuþ insanlar, kadýnlara zulmeder.
Ancak rüyalarýnda , yaþadýðýn zanneder.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.
Ülkü Ahýska