HÜZÜN YAĞMURLARI

Bir hüzün selindeydi gözlerimin pýnarlarý
Duygularý yitiyordu, gece sefalarý açarken.
Sensiz gecelerimde mutlu olmadan
Yarým kaldý dudaklarýmda þarkýlar.
Anýyordu hüzzamdan yalnýzlýðý...
Sonbahar rüzgarlarý.

Tek perdelik dramlar yüreðimde oynanýyordu
Karanlýklar doluyordu gözlerime gün doðmadan.
Kahkahalar artýk elem veriyordu dünyama
Kahrolup içiyorum zehirden sigaralarý da
Yokluðunu hatýrladýkça ben.
Ýsterdim ki , her þey bir rüya olsun uyanayým
Bu uykudan...

Hiç unutmuyorum, hep içimdesin gün yirmi dört saat
Uyusam uykumda, uyumasam karþýmda
Zaman yetmiyor bil ki , gülüm
Ýnan seni unutmama...
Kara bir sensizliktir , zehir gibi, sel gibi
Oluk oluk akýyor damarlarýma.

Her akþam bu böyle; ayný yokluk, ayný dram
Oturup sensizliðimi içiyorum zehir zehir
Ýçime çektiðim bu hava...
Sersefil akþamlarda seni düþünüp
Kendimden dünyamdan geçiyorum
Yokluðun içinde ben, binlerce kez ölüyorum.

Aygün Deniz 25.01.2021


Sosyal Medyada Paylaşın: