SEN PÝÞMANLIÐIMSIN Ey geçmiþim! Kahroluyorum! Geçmiþi düþünüp yanýyorken ben Her günkü dünün piþmanlýðý ekleniyor azar azar Gün gün tükenip azalan ömrüme, Kan akýyor yüreðimden sýzýsý ince Sancýsý büyük, rengi korku Izdýrabýnda eziliyorum ve Anlýyorumki! Piþmaným...... Kocaman özürdiliyorum Hemde kocaman kendimden. Neler taþýttým sana, Ey yürek! Sen en büyük piþmanlýðýmsýn, Sen en büyük hesabýmsýn, Sen en büyük davacýmsýn, Hakimim sen, savcým sen, avukatým sen Mahkum mu? O da ben Eller baðlý, kolda kelepçe Ýþte ben Gelde yargýla yargýlayabilirsen. Ýster as, ister kes Karar senin geçmiþim Sen piþmanlýðýmsýn. Üzgünüm.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
sorgunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.