Kalkar iken yavaþça gözümdeki perdeler
Yeni doðan ruhumu, sardý ýþýktan kollar
Karanlýðýn kullarý, susmuþ ve siperdeler
Bitti artýk onlarla, kesiþen bütün yollar
Kýrk dört yýllýk benliðim artýk geride kaldý
Zamanýn ötesinde, nefes almakta ruhum
“Hiçlik”, kemiklerimi, saran deride kaldý
O da bir gün mezarda çürümeye mahkûm
Ýnsanlar korkar ama çýkarýndan dolayý
Tam bir Ýsa olmayý, hiçbiri göze almaz
Ýþkenceyi uzaktan seyretmek en kolayý
Yehudalar çarmýhý söküp yerlere çalmaz
Neden mi çalamazlar? Çok tatlýdýr canlarý
Gökteki meleklerden hatta Tanrý’dan bile
Bir de evlatlarý var, pek kutsaldýr kanlarý
Þýrýltýmý dinlerler, dönsem kandan sebile
Artýk ortada deðil kalbim, vicdaným, aklým
Ve hepsi ayný telden çalmakta… Dinle sesi
Kalmadý senden ilahi ne gizlim ne de saklým
Ta Arþý’ndan duyuldu, nedametin makesi