adý, rütbesi ve nihayetinde kaygýsý, kavgasý yoktur bazý aþklarýn sýðlýðý hep kendindir, kendinedir uçurumlarýn yaþadýðýný sanýr, yaþatýrsýn týlsýmýnda hepsi o kadar
elbet þiþede, pencerede durduðu gibi durmuyor, duramýyor aþk. aþk ki, yudumsandýðý her düþe heceleyerek soyunan çýplak mesai, düþüþlere soyutlanan döngüsel ironidir
kýzýl sapkýný, gri kaçkýný yine bir sen yine bir yokluk daha söküldüðünde, döküldüðünde þafaða aðrýsýyla, sancýsýyla bir ben daha sýzar, sýzlanýr sabaha
hani bazen, bazen hani, fýsýltýsýz bir rüzgarla savrulur ya bir þiir hani, bir hayat incinir, kýrýlýr ya dalýndan kýrmýzýya yeþeren bir umut hani,..neyse, kime diyorum
sen boþ ver boþ ver beni, söyleyemediklerimi.. anlat, anlat bakalým sen nasýlsýn, nasýlsýn beni, bizi terk eyleyeli, hiç dönmeyeli, özlemeyeli hatta hiç mi hiç sevmeyeli…
. . . //
ilhanaþýcýocakikinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.