GÜLDÜREN DE ÇOKTU
GÜLDÜREN DE ÇOKTU
Umman Yenge, maziye bakýnca neler var;
Üzenleri unuttum güldüren de çoktu...
Bilir cümle insanlar kaderiyle doðar
Gün gibi gerçekleri bildiren de çoktu...
Yemyeþil gözlerimden bir babam öperdi,
“Hu Mevlam ayak ver” der anam çok severdi,
Gönlüm coþup dedemle Yemen’e giderdi
Vatan sevgisi derya daldýran da çoktu...
Bordüz Mustafa Dede hoþ verirdi misal,
“Topal hakim ol” derdi Kafes Halil emsal,
Köy Önü’nde dinledim Neþet’ten çok masal
Günlerime rengarenk dolduran da çoktu...
Lahnacý Halit, yaptý düdüðü söðütten,
Emine Anam dürüm dürerdi bol etten,
Çok þey öðrendim köyüm Yukarýseyit’ten
Daldan alma armudu aldýran da çoktu...
Kör Sultan Ebem bir baþkadýr deðeri,
Osman Efendi Fatma getirdi þekeri,
Koltuk deðnekler Sali Barýþ’ýn eseri
Sarý Osman’a küfür bulduran da çoktu...
Umman Yenge, çocukluk hatýrasý bunlar,
Ressam Halil, halimden damdan düþen anlar,
Baþta Hüseyin Dedem ol güzel insanlar
Kader düþürdü beni kaldýran da çoktu.
Halil GÜLEL
Denizli / 06.08.2018
(Umman Yenge Ne Güzel Büyümüþ Sýpalar)
Beþ altý yaþýndayken iki ayaðýmda da alçýlarým vardý. Ankara Hacettepe Çocuk Hastanesi’nde ameliyat olmuþtum. Bir iki aylýðýna köyüme gönderdiler. Beni ziyarete gelenleri unutamadým. Umman Yenge’ye onlarý anlattým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.