.
Iþýðýn,
yitirdiði renklere sürdüðü
sürgün bir karanlýðýn
küflü duvarlarda derinleþen kederinde
solgun
yaralý yüzlerinde
gölgesi baþka iklimlere düþmüþ bedenlerin
kadersiz izlerini arar gibi
vakitsiz ayrýlýklarýn yarým býrakýlmýþlýðýna
nice zamanlar ötesinden sürüklenen
dargýn ruhlarýn hüzün bulutlarý
.
dalgýn bakýþlarýnda sessizce
kopan fýrtýnalarýn titreyen ellerinde
üþüyen kýþ ayazlarý
nicesi donuk bakýþlara tutunmaya çalýþýr gibi
gözlerden süzülen yaðmur
damlalarý ki,
hüznünde
eski bir þarkýnýn naðmelerine karýþan
özlemlerin çaresizliði
tanýdýðým tanýmadýðým yüzler arasýnda
kendi yüzümün kýrýk çizgileri
savrulup durmakta duvarlarda
.
geçmiþ bir ömrün son mevsimi
yýkýk bir þehrin çýkmaz sokaklarýnda
eskitilmiþ bir baharýn can kýrýklýklarýyla
sarmýþ yaralarýný
bir zamanlar
güneþin gittiði bezgin akþamlarda
zamanýn bittiði yerde býrakýlmýþ ümitler sonrasý
geriye kalan bedenleri
bulutlara karýþmýþ
ruhlarýn daðýnýklýðýnda baþ rolde
hüzün
.
hala yuvasýný arayan kanadý kýrýk kuþlarýn
ve dahi,
çaresiz hüznüne karýþýrken
bir mevsimin insafsýzlýðýna defnedilmiþ
nice ayrýlýklara kederini yazmýþ
saçaklarýnda viranelerin
ve
yosun tutmuþ kayalýklarýnda son bulan
ýssýz
yorgun bir sahil yolunun
parke taþlarý arasýndan sýzan
ölü martýlarýn çýðlýklarýna boyanmakta
her duvar
.
belli ki, ruhlarýn ýþýðýndan kaybolan
yitik renklerin
müebbed hüküm giymiþ
zifiri karanlýk mahzenlerine savrulmuþ
köhne duvarlarýnda
gözlerimin perdesinden gelip geçmekte iþte hayat
sanki,
bin ömrün yaþanmýþ ayrýlýklarýnda
terk edilmiþ yalnýzlýklarýna sýðýnmýþ
kimsesizliklerin hikayesi …
.
.
.