Herkesin göz daldaki kýzýl elmadaydý. Her gelen bir taþ attý, hep hamýný düþürdü. Bir akýllý biliyordu iþin ilmini!... iki adým geri çekti kendini, sonra bir tekme savurdu Daraðacýnda idamýný bekleyen mahkum taburesine dokunur gibi Ufaktan sarsýldý titredi dallar kopuverdi can bedenden ayrýlýr gibi Nazlý nazlý süzüldü. Ve sonra herkes üzerine üþüþtü. Baktýlar ki onunda içine kurt düþmüþtü. Kurt yeni elma aradý kendine Dalýnda tek olmak uðrunda elma, O da Kurt’un kurbaný olmuþtu Siz deyin þiir, Ben deyim masal Benimde içime kurt düþtü Osman KARACA
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmankaraca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.