Soðuk sisli bir Ýstanbul sabahýna uyanmak, Nasýl bir þey bilir misiniz? Günaydýn Diyorum duvarlara Ama sensiz yataðým ve ben, Ben nedense hep tek yanýný kullanýyorum. Odanýn her tarafýný yarýya bölmüþüm gibi geliyor, Görünmez çizgilerle. Dört kapýlý dolabýn yarýsýnda ben varým, Öbür yarýsýnda hayallerimde sen. Masada fazladan bir sandalye Salonda koca koltuðun. Sen mi gittin yoksa aldanan ben miyim? Bir çift terliðin kapý dibinde biri ters dönmüþ, Tabi parasý senden çýkmamýþ ya býrakýrsýn. Hadi diyelim gidiþin bana Ama içimden nasýl gideceksin. Valizlerini toplayarak mý? Biraz zor be güzelim Seni eve deðil belki ama Ýçime öylesine zincirledim ki Ne sen kurtulabilirsin o zincirlerden, Ne ben izin veririm çekip gitmene, Yeminim var seni ömür boyu sevmeye.
06-09-2007-Perþembe Tuðrul Ahmet PEKEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.