Kaç bahar geçti, yaðmurlu kaç nisan gülüm, kaç yaz eskitti kalplerimiz, kaç hazan mevsimi kaç lapa lapa yaðan karlý kýþ geceleri hatýr larmýsýn? Ankara mekanlarýnda kaç kadeh tokuþturduk aþkýmýza saymadým. Kaç aþk þarabý geçti boðazýmýzdan, aþkýmýz gibi þarap tadýnda yýllanmýþ kaç akþam fondipledik. Kaç güneþ batýþý izledik seninle Alanya’da, Kaç seviþmemiz oldu sahiller de, ay ýþýðý az mý þahit oldu aþkýmýza hatta kýskandý da bulutlarýn arasýna girdi, kayboldu. Palmiye aðaçlarý gölge oldu yangýnlarýmýz da yüreðimizin ateþini daha da körükleyen buselerin sayýsý yok, Kaç kez vedalaþtýk gülüm, kaç kez ayrýldýk Limanlarda, Ýskele kuþlarý kanat çýrptý aþkýmýza kanatlandýk, onlarla uçtuk, Bu buse uzun sürdü be gülüm Vedalaþýrken kondurduðum bu buse meðerse veda busesiymiþ ayrýldýk, ayrýlmamýz da gerekiyordu çünkü þartlar bunu gerektiriyordu, Þimdi ben seninle gezdiðimiz Ankara’nýn sokaklarýný geziyorum, yanýmda sen yoksun, biraz hüzün doluyorum, Alanya’nýn sahillerinde kokunu arýyorum, gözlerime yaðmur doluyor, tutamýyorum. yaðmur yaðýyorum, çaresiz de olsa aþkýmýz seni yine seviyorum, Sakýn kýzma bana ayrýlýðý ben istiyorum, Bensiz hayatýnda sana mutluluklar diliyorum.
Kazým Doðan
20.08.2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.