Çocukluðumuzun ukdesi miydi hep ertelemiþ olduðumuz belkide unutmuþtuk içimizdeki çocuk uyanýncaya kadar
bir pazar günü buluþacaktýk çýnar aðacýnýn altýnda tanýk olacaktý yaþlý çýnar
dostluðumuz arkadaþlýðýmýza uzak ilkimlerin iki yabancýsýydýk yollara düþmeyecektik içimizdeki ukde olmasa
kitap evlerini dolaþmayacaktýk sevinçle,umudla yaþlý dünyamýza düzen vermecektik bir cafenin teras katýnda söyleþecektik oradan buradan kendimizi anlatmayacaktýk çünki biz bizi çok iyi biliyorduk
uzak bir þehrin kesiþme noktasýnda neyin özlemini çekiyorduk neyin vuslatýydý.. sessizce konuþtuðumuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnıztepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.