VEDA

Kesin döner bir gün gelen her konuk,
Veda eder gider geldiði yere.
Dünyaya gelenler giderken buruk,
Varacaktýr lâyýk olduðu yere.

Misafir bir yerde kalýcý deðil,
Ölümsüzlük suyu alýcý deðil,
Sonsuzluk iksiri bulucu deðil,
Varýr mutlak kökü saldýðý yere.

Bizler de konuðuz dünya hanýnda,
Herkesin eceli kendi yanýnda,
Azrail’in eli her an canýnda,
Alýr da götürür bildiði yere.

Bir gün misafirlik sona erecek,
Herkes asli olan yurda varacak,
Kimi nâra kimi nûra girecek,
Ulaþýr ebedi kaldýðý yere.

Gelir son ayrýlýk son bir bakýþla,
Gidilir ebede toplu akýþla,
Örülür mekânlar sanki nakýþla,
Ruh gider karþýlýk bulduðu yere.

Bu son veda ile kopar kýyamet,
Sonumuz felaket ya da selamet,
Gidince görürüz orda ikamet,
Herkesin mahþerde dolduðu yere.
SALÝH SEDAT ERSÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın: