CANAN!
CANAN!
Dil küsmüþ cevrine cefa diyerek
Aþk narýna düþer insan bilerek
Yeter ki ölüm gel yardan gülerek
Canan! Aþýðým demeye sözüm yok
.
Sýrtýma yükledim dertler yükünü
Sen baharsýn ben se yaprak dökümü
Ayrýlýk mý sorma ciðer sökümü
Canan! acýyý çekmeye gücüm yok
.
Ödenmesi zordur gönül vebali
Her an gözlerinde yarin cemali
Bizde ki cehennem görsen þu hali
Canan! mahþerde yanmaya gücüm yok
.
Her aným karanlýk geceye inat
Sevdaný sanmýþtým aþk da saltanat
Anladým sevene yok imiþ rahat
Canan! dünyada kalmaya gücüm yok
.
Dayan diyor gönlüm bu aþka dayan
Olsa da yürek de yok acým duyan
Ýçimde yükselir feryat la fiðan
Canan! yaþarken ölmeye gücüm yok
.
Erol doyulmaz ki aþkla yanmaya
Ne gerek tene inanýp kaymaya
Var mýsýn benle yanýp donmaya
Canan! sevdansýz olmaya gücüm yok
Erol Avcý 2021/023
Canan: sevgili
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.