Bunlar için deðer mi, bana ettiðin zulüm
Ne yapsam, cezamý kesiyorsun, yeter be!
Rahmet imiþ ruhuma, gebermek ve ölüm
Ýþlesem de bin günah etmeyeceðim tövbe
Gül uzattýðým eller, hep imtihaným oldu
Ýhsanýmýn kadrini bilen bir insan göster
Dilimi kesen cellat zalim vicdaným oldu
Benim kadar gözleri zatýna giryan göster
Bu kaçýncý engeldir sabýr ile aþtýðým
Biri bitiyor biri baþlýyor, sonu yok mu?
Oldu, olmadý deðil doðru yolda þaþtýðým
Huzur istiyorsam, bu fani kula çok mu?
Evet, sensin Mesih’i yediren Pilatus’a
Kaný yere düþtükten sonra esip gürledin
Tabi sensin Yusuf’u alýp sokan mapusa
Ýmtihandýr dedin ve kararý mühürledin
Diyorsun ki: Gelecek, merhamet elçileri
Tanrý’sýn, iyi bilmen gerekmez mi tarihi?
Diyorsun ki: Bak artýk, geleceðe, ileri
Hatýrla Nuh’u, Lut’u, Musa’yý ve Salih’i
Yürümek, doðru yolda yürümek kolay deðil
Her yanlýþ adýmýmda kýrbaç yedim peþ peþe
Arþýný þu sýrtýmda taþýsam, olay deðil
Çok girdim Ýbrahim’i attýklarý ateþe
Keþke ben de olsaydým, herkes gibi, sýradan
Gerçekten hiç gücüm yok arýnýp pak olmaya
Hapset beni “Hira’ya”, çýkarma maðaradan
Ben ta dünden razýyým, ölüp toprak olmaya