KÖYDEN ŞEHRE

Sanki karlar yaðmýþ kapanmýþ yollar,
Dosta akrabaya gidemez olduk.
Bunca yaþanmýþlýk bunca hatýra,
Hakkýnda hasbýhal edemez olduk.

Topraða basmaya hasret ayaklar,
Betonlar içinde dönüyor çarklar,
Herkeste ayrý dert içinde saklar,
Güvenip bir dosta açamaz olduk.

Herkes mersin dedi bizler tersini,
Niye beðenmedik keklik sesini,
Laik gördük kendimize kuþ kafesini,
Orada da hakkýyla ötemez olduk.

Oksijen doluydu yayla havasý,
Sanýrsýn her taraf çiçek tarlasý.
Boþa akýp gider sularýn hasý,
Doldurup doyunca içemez olduk.

Bin bir zahmet ile dikilen evler,
Yýkýldý yerle bir, boþaldý köyler.
Bayar iftira mý yalan mý söyler,
Kendi söküðümüzü dikemez olduk.
Sosyal Medyada Paylaşın: