Akþamýn hüznü
Çöktü içime
Sen yoksun diye
Bulutlara baktým
Ümitsiz ve üzgün
Kararmýþlardý
Duygularým gibi
Gittikçe
Daha da kararýyorlardý
Hayallerim gibi
Güneþe baktým
Sana bakar gibi
Gittikçe sönüyordu
Kayboluyordu
Hislerim gibi
O da mutluydu
Bir zamanlar
Seninle mutlu olduðum
O güzel anlar gibi
Iþýk saçmýþtý dünyaya
Gün boyu
Sonunda o da
Boyun eðmiþti kaderine
Çâresiz benim gibi
☀ ☁ ️🌅 ⛅
Ufka baktým sonra
Seni görür gibi
Bakakaldým öylece
Uzanmak istedim
Seni tutmak için
Tutarsýn sanýp
Ellerimi uzattým
Kaçtýn benden
Büsbütün kayboldun
Anladým
Akþamýn olduðunu
Istýrâbýmýn baþladýðýný
Çünkü
Sen benim
Ufkumda doðan
Bir güneþtin
☀ ☁ ️🌅 ⛅
Ama ya akþam ?
Eritti seni
Kararttý kendisi gibi
Aldý seni benden
Götürdü uzaklara
Kahretti beni de
Bekliyorum þimdi
Gecenin karanlýðýnda
Istýrâbýmýn bitip
Sabahýn olmasýný
Ufkumdaki güneþin
Yeniden doðmasýný
Þükrü Atay
1978 - Mazide Kalan Þiirlerim
Fotoðraf Ýzmit’e ait kendi çektiðim fotoðraftýr.