Gel gidelim buradan, ýþýk yok bu þehirde
Hep ayný hüzünlere, çýkýyor dar sokaklar
Ýnan ki fayda yoktur, mutluluðu tehirde
Her gece ikimizi, gam, yalnýzlýk kucaklar
Ayný derdin nakaratý var rüzgârýn dilinde
O söyledikçe aðlar, aðlar yorgun gözlerin
Mutluluk nakýþlarý görmedim mendilinde
Kahkaha atmak hakký deðil midir bizlerin?
Bu lanetli þehirde ölü þehvet kokuyor
Dans eden aðaçlarý ve kuþlarý özledim
Buradaki çiçekler acý kasvet kokuyor
Sarý papatya dolu, yokuþlarý özledim
Bir ev ve bahçesinde portakal aðaçlarý
Kokusunu alayým saçlarýný koklarken
Yüzünle doldurayým terleyen avuçlarý
Özlemiþ gözlerimle gözlerini yoklarken
Portakal aðaçlarý, çiçek açsýn ve sen gül
Kahvaltý yapar iken kuþlar ötsün sadece
Güle serenat yapsýn bizim biçare bülbül
Biz de eþlik edelim, her söze hece hece