bilinmeyen bir yalnýzlýðým ben
ellerine doðru þehrin
bugün gecenin ayak sesiyim
karanlýðýnda boðulacak kadar
týrlatmýþým
sesim yankýlanmýþ bir yerlerde
duyanlar olmuþ evet
bir efsaneden ibaretmiþim
ancak kalem tutan ellerim
bugün bozdu diyetini
o gün o hastanenin içinde
tek bir cümle
duymak istemediðiydi ruhumun
ama biz buna
kader deyip de razý olduk
ve öyle derindendi ki acýsý
üç kýtaya uç iklim gibi daðýldým
parçalarýmdý beni yadsýyan
en yakýn çaðlara bile dayandým da
bu hasretin bu sessizliðine
dayanamayacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.