Yeter artýk yerinde mýh gibi çakýldýðýn Kaldýr baþýný etrafa bak, at üzerinden miskinliði Bilmece gibi deðilki çevren, anlamaktan kaçtýðýn Sen onlara bir adým at, onlar sana gelsin üç adým
En son ne zaman okþadýn? kokladýðýn gül yapraklarýný Hatýrýnda bile kalmamýþtýr ki; kadifenin yumuþaklýðý Üzerinde yürümeyi severdin caddedeki kuru yapraklarýn Ýþte onlara benzedin, neþelere bürünmez artýk varlýðýn
Benden önce koþardýn parktaki palyoçaya gülmek için Sabahtan baþlardýn pervane gibi dönmeye; bitmezdi hiç enerjin Hele ne çok severdin benimle iddalara girip lades kemiði kýrmayý Söyle hiç mi aþina gelmiyor artýk sana!! o neþeli çocuk gülüþlerin
Barut gibi sinirliyken bile; kapý hýzlý çarpsa koyuverirdin kahkahalarý Akþamdan kalmýþsan mutlaka farklý renklerde giyerdin çoraplarýný Gelin!! fýstýk ezmeli kahvaltý yaptým, derdinde çay bile yapmamýþ olurdun Her þeyi bir kenara býrak ta; özlemeyecek misin hiç can arkadaþlarýný
Tutuver elimi, gülücüklerle neþeye boðduðumuz günlere dönelim Küçüðü, büyüðü, zengini, fakiri ayýrmadan yeniden doyasýya sevelim Hani bunu yapmalýyým derdik ya inatla; yeniden o azmimize bürünelim Hayat hýzla geçiyor ey dost ; çarklarýndan ezilmeden korkmadan yürüyelim
Alev Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.