EL VURDU SEN VURMA

Kaptýrdým gönlümü þiir okurken,
Dil vurdu, sen vurma vurulmuþum ben.
Daha açýlmamýþ taze domurken,
Gül vurdu, sen vurma derilmiþim ben.

Ben kendi halinde yaþayan kuldum,
Sevgi arar iken bak neyi buldum.
Bir yerden bir yere tozdum, savruldum,
Yel vurdu, sen vurma sürülmüþüm ben.

Düþmüþüz bir yola gideriz tek tek,
Dünya senin olsun bana ne gerek.
Nice sözler duydum zehir zemberek,
Kul vurdu, sen vurma darýlmýþým ben.

Düþtüm bir magmaya yandýkça yandým,
Belki yanmaz idim ben sana kandým,
Takatim kalmadý artýk dayandým,
Tel vurdu, sen vurma gerilmiþim ben.

Zaman döndü, Yecüc Mecüc türedi,
Hor kullandým vakti, bitti kredi,
Ömür aktý gitti yaþ altmýþ dedi,
Yýl vurdu, sen vurma yorulmuþum ben

Hep sana yonttuðu için keserin,
Ýyi bak bu eser senin eserin,
Mahir’e kaldý mý? Gönlünde yerin,
El vurdu, sen vurma kýrýlmýþým ben
Sen diye mehtaba sarýlmýþým ben.

Mahir Baþpýnar / 19.01.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: