BABAYİĞİT
BABAYÝÐÝT
Bizim mahallede namý meþhurdu
Babayiðit, candan hem okumuþtu
Davudi sesiyle ezan okurdu
Mazluma, garibe sanki bir daðdý
Ekmeðini taþtan çýkaran yiðit
Mertlikte, dostlukta verirdi ümit
Haramdan kaçardý olsa da kibrit
Yetimin kirpiðine kurban olurdu
Kimi gardaþ derdi kimi bey ona
Geleyazdýðýnda þenlikti oba
Sabahtan dizilir çocuklar yola
Yüreðe ilaçtý selamý onun
Sarýldý mý güven verirdi dosta
Hýzýr gibi koþar gelir mahruma
Bileði çelikten hem mahir usta
Keramet tasýndan içen bir candý
Kibiri, hasedi koymazdý gönle
Fukara sofrasý, giyimi sade
Paylaþmayý sever buyuru önde
Veliler daðýndan tüten dumandý
Delilikten korkmaz kin nefret kadar
Ýflastan bed bilir ömre ziyankar
Yalandan, bühtandan kaçar da kaçar
Yunusun telinden çalan bir sazdý
Aþký söyler oldu gönül dilinden
Haktan yana oldu Haydar elinden
Hasreti okudu hayat seyrinden
Muhabbet þerbeti içen bir candý
Ayþe Ciplioðlu Kaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Ciplioğlu Kaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.