GÖKTEN ATEŞ DÜŞSE CİRMİ KADAR

GÖKTEN ATEÞ DÜÞSE CÝRMÝ KADAR

Ah! Yaðmur gözlüm
Yine sonbahar kýþa gebe
Sen yine hüzünlere
Ayaklarýn ýslanacak üþüyeceksin
Tir tir titreyecek tüm hücrelerin
Bilmeyecek hiç kimseler senin kimsesizliðini
Gitme kal kollarýmda
Yalnýzlýðýnýn salt þahidi

Tiryakisi olmadýðým, hatta hiç sevmediðim sigaram
Yüreðimin yangýsýyla yakýyorum iþte ucundan
Nasýl olsa her seferinde olduðu gibi
Kül tablasýnda sigaram yanacak kendi kendine
Tütecek ve ben dumanýnýn havada gayesizce dolaþtýðýný seyredeceðim
Yüzünü hayal edeceðim aklýmda çarpýþýp duran aþk kelimelerin.

Daðýlýyorum
Harfler, kelimeler daðýlýyor
Toplamaya çalýþýyorum
Bir cümle kuruyorum
Gitme yanýmda kal diyorum
Sigaramýn dumaný girdap olmuþ içine içine alýyor beni
Sonra ben çekiyorum sigarýmýn dumanýný içime
Bu kadar kolay deðil býrakmam vazgeçmem
Öyle güzel sevmiþken beni
Gitme kal sen de sev beni

Duman altý olmasýna izin vermem
Öylesine sevmeni sevmiþken býrakmam
Göç vaktidir
Göçmeli sýcak yüreðine
Yuvalanmalý ebedi yurduma
Kýzýl rengi yüreðindeyim þimdi
Gözlerimde vuslat var
Gözyaþlarým gönlümü filizlendirir
Feraset ve uhuletle

Gayrý gökten ateþ düþse cirmi kadar yer yakar
Gitme kal yakalým geceleri
Boðazýma kadar þiir doluyum
Ýçim ýsýnýyor dilim sürçüyor
Seni seviyorum demiþken
Gitme kal seviyorum seni


Sosyal Medyada Paylaşın: