Özlemek yetmiyor yaşamışlara.

Köyünden göçenler köyünü özler,
Adýný andýkça yaþarýr gözler.
Anlatmaya yetmez kelimeler sözler,
Ayaðýna çarpan taþýný özler.

Bahar daðlarýna çiçekler serper,
Yaylasý koyunu, kuzuyu besler.
Yamaçtaki karlar nisaný bekler,
Dereler çaðlayan suyunu özler.

Köylünün kalmamýþ çifti çubuðu,
Ne kaz besleyen var, nede tavuðu.
Varlýklar içinde yaþar yokluðu,
Tarlalar buðdayý fiðini özler.

Komþudan alýrdý ödünç ekmeði,
Komþuyu beklerdi, komþunun köpeði.
Tandýrlarda piþen lavaþ, keteyi,
Dostuyla paylaþan dostunu özler.

Þartlar uygun deðil gidemez fukara.
Düþünüp duruyor hep kara kara.
Yýllardýr içinde biriken yara,
Semaverde piþen çayýný özler..
Sosyal Medyada Paylaşın: