AYRILIKLAR BİTSİN

Bu þehire akþam çöküyordu
Yine gök yüzünün ellerinden.
Ýçimde yaðmurlar yaðýyordu yine
Durmadan zonkluyordu þakaklarým.

Düþünüyorum yine yalnýzlýðýmda
Çaresizliðin onüçüncü basamaðýnda
Nasýl çareler bulurum diye
Oysa sensin çare, benim için.

Yaþanmaz oldu bu þehir, yine sensiz
Yaðmurlar yaðýyor yüreðimin sokaklarýna.
Hasrete bekleyiþler aðlar uzak bir kentte
Sen gittin diye,yoksun diye bil ki.

Yaþanmaz oldu bu þehir, bense sensiz
Zaman saldýrgan kuduz köpekler gibi.
Tutsak etmiþ çaresizlik...
Yaþanmaz dünyasýna onca insaný
Kötü bir oyun bu her gün yeni baþtan oynanan.

Þimdi sen çok uzak, çok uzak bir kentte
Bense sancýlý gecenin karanlýðýna tutsak
Ya yaþayan insanlar ; dert tasadan uzak
Onlar hiç ýslanmadý yaðmurlarda.

Onlar hiç beklemediler sevdiklerini akþamlarý
Hüzün þarkýlarý söylemediler çaresizlikten.
Onlar da sevselerdi yürekten böyle
Girmediler aþkýn sihirli renklerine
Onlar içmedi karanlýklarda acýlarýn meyini.

Aygün Deniz 18.01.2021

Sosyal Medyada Paylaşın: