Þimdi yoktur bana zerre gün ýþýðý,
Süresi belli olmayan karanlýklardayým,
Bir selamýn yetecek oysa þafaðýn sökmesine,
Yüreðimde bayram sevincine,
Þimdi öpecek eli olmayan yetim bir çocuk gibi,
Bir köþeye sinmiþ,
Sensizliðin karanlýðýnda,
Hapsolmuþ yüreðim.
Hiçbir sevince yer yok!
Mutluluk kapý duvar,
Zerrece gülümsemen ýþýk olacak umut olacak oysa...
Oysa senli rüyalarda mutluluk düþlemek vardý,
Senle kurulu dünyada mutluluðu yaþamak,
Bana sensizlik denizinde;
Boðulmak kaldý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.