Her þafakta geliþin, sehermiþ gülemedim Hala durgun, biz aðlar, nazý çeken, hal aðlar. Baharmýþ bu gelende s’açtýn mý bilemedim Ola bir gün, göz aðlar, gözü çýkan, kul aðlar.
Sürgünleri oldum da, o güzel gözlerinin Hükmüne aþk inledim, kahýrdan sözlerinin Hitabýndan titredim; inleten sazlarýnýn Teli yorgun, söz aðlar, bize bakan, el aðlar.
Meþkine gelen yoktu, bendeki bu halinin Fýrtýnalar gelmiþ de, kýrmýþ sevda dalýmýn Yorulandý burada, severken her kulunun Yolu dargýn, tez aðlar, özü yakan, tel aðlar.
Yollarýn sonu da var, tüter dediler köze Yaðmurlarý yaðarda, kokular gelmez bize Hüzün akar gözleri, gerekte var mý söze Dili vurgun, göz aðlar, öze akan, sel aðlar.
Sanma tütmez ocaðý, köz sarýyor külünden Aþkýmla sana geldim, oku sevda dilinden Gönül akþamý efkar, oldum esen yelinden Gülü kýrgýn, yaz aðlar, yazý býkan, çöl aðlar.
18/01/2020 Ýskenderun Saat; 09:40
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.