Ýstanbul þehrindeyim 92 ci skakak sonuncu kapý Ýki katlý eski bir yapý Benim kadar eski Benim kadar isteksiz bakar penceresi.
Birisi olsun isterdim Gördüðümü görsün Anlasýn gecelerin yanlýzlýðýný Benim kadar kapýlsýn hadiselere
O kadar siliktir ki hatýralar Gözyaþý dökmez bilirdim taþlar Geçmiþýn yollarýnda yürümek Benden öncekiler" hatta sonrakiler, Geçip gitmiþler birer birer.
Adý ne olursa olsun Kimi gitmek der, kimi unutmak Bazen üþümek dev ormanlar içinde Bazen yanmak bir çölde.
Her acýdan düþündüm Nerede bahar gelmiþtir Arzu dolu körpe ekinlerin Elbruz’un doruðundaki kara hasretlerin Güçlü bir aydýnlýk ve zindelik baðlarýna Yeniden doðuþun þevkatini Iþiyacak parlayacak yeniden Gözlerimin karanlýk holleri Düþündükçe duyuyorum akýbetleri Sonun baþlangýcý Evet baþlangýcýn sonuna Rüzgar bizi alýp götürecek Orada eskiyecek sonsuza Dýþarda kalacak ellerimiz orada.....
11 ocak 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.