buðulu bir camýn ardýndan sýzýyor içime ayaza misafir bir sokaðýn yalnýzlýðý asýlý kalýyor zaman bir kar tanesinde...
dili tutuluyor bir þairin yüreðime saplanýyor yokluðun ve sen kabuk tutan bir yarayla kaynýyorsun ruhuma
yitiriyor benliðini o eski mevsimler hiçbir takvim hiçbir umudu muþtulamýyor... ruhumda koparken bir tipi yenik düþmüþ bir sevda türküsü oluyor eski bir bozlaðýn avazý gibi dilimde adýn... ve þimdi hiçbir duaya varmýyor dilim... yas tutan bir taziye evi ruhum
FATÝH ÞAHÝN IÞIK
ÞAHBEYÝT Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.