Pembe düþlerimin incili perisiydin. Kitaplarda sakladýðým kutsal masalým. Ellerimde tutsam da seni, Ýmkansýza büründürüp ulaþamadýðým. Kalben baðlýydým sana ben, Uykularýmý bölen o büyülü ses, Düþünce düþ mavisi düþlerden. Hatýrladýðým sendin Pamuk Prenses.
Nasýl kýskanýrdým seni, Annemin o buðulu sesinden dinlerken, Peþinden eksik olmazdý o yedili, Dudaklarýmý ýsýrýrdým usulca, Kýskanýrdým alnýndan öperken bir Prens, Ama sen benimdin her zaman, Seni ondan çok seviyordum ben, Pamuk Prenses.
Sonra seni aldýlar benden, Karabasanlar çöktü nefessiz býraktý. Ýki damla yaþ süzüldü gözlerimden, Kötüydü tüm insanlar, caným acýdý, Yollarým çýkmazdý, yollarým hep ters, Ulaþamadým ben sana, Vazgeçmedim sevmekten seni, Pamuk Prenses.
Kapattým gözlerimi düþleyeyim diye, Okunmuyordu artýk masalým, Düþlerimi çaldýlar, büyüklerim sözleriyle, Geceleri inan çok aðladým. Bana gerçekler oldu bir ders, Seni büyüsem de unutmadým, Ama sen beni unuttun Pamuk Prenses.
Kabullendim çare yoktu baþka, Benim düþlerimde deðildin artýk, Þimdi sen baþkalarýnýndýn. Sarýldýðým o vefalý yalnýzlýk, Onun omzunda son kez aðladým. Duyulmadý uykularýmý bölen o ses, Neredeysen, kiminleysen, kiminsen, Benim içinde mutlu ol, Pamuk Prenses.
BAKÝ EVKARALI
not: sesli yorumu hazýrlanýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.