İlk Kar

Sabah uyanýrsýn, annen seslenir:
"Esra koþ bak, kar yaðýyor."
Yataktan fýrlar pencereye koþarsýn...
Kar yaðmýþtýr ama sadece yeryüzüne deðil,
Ruhuna da yaðmýþtýr.
Acele acele kahvaltý yaparsýn
Eldiven, atký, bere ne bulursan kuþanýrsýn
Fýrlarsýn sokaða, arkadaþlarýný çaðýrýrsýn
Bütün mahalle toplanýr bir arka bahçeye.
O ilk kar topunu elinde tuttuðun an
Senden mutlusu yoktur.
Sonra baþlar kar topu savaþý.
Dünyadaki en güzel, en masum savaþtýr;
Ensenden içeri giren karlar
Seni titretip hasta etmezse eðer.
Savaþ bitince kendini karlarýn içine býrakýrsýn
Yumuþacýk karda yuvarlanýrsýn,
Elini ayaðýný hareket ettirerek bir melek yaparsýn.
Sonra bir arkadaþýn baðýrýr:
"En büyük kardan adamý ben yapacaðým!"
O an ikinci bir savaþ baþlar.
Kardan adam savaþý daha çetindir.
En iyi ve en büyük kardan adamý ortaya çýkarmak için
Üstün baþýn sýrýlsýklam olana kadar
Bir heykeltýraþ dikkatiyle çabalarsýn.
Kömürden gözler, havuçtan bir burun,
Kardan adamýn üþümesin diye
Kendi atkýný feda edersin.
Ve sonuçta herkesin kardan adamý muazzam olmuþtur,
Bu savaþýn kaybedeni yoktur, herkes mutludur.
Hava kararana kadar dolanýrsýn kar altýnda
Yorgunluk ve üþüme seni eve yollayana kadar.
Annen eve sýrýlsýklam girmene izin vermez,
Kapý önünde çýkarýrsýn üstünü ve sobaya koþarsýn
Babana heyecanla kardan adamýný anlatýrsýn.
Büyük ihtimalle konuþurken uyuyakalýrsýn.
Babanýn kucaðýnda yataðýna yol alýrsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: