!...Mevsim,in Suçu Yok Yokluğun Soğuk....!

**Mevsim,in Suçu Yok Yokluðun Soðuk**

Yazdan kalma günleri hala yaþýyoruz
mevsim kýþ olsada barajlarda tükenen su
vücudumuz,dan çekilen kan gibi ovalar
deprem fay hattý gibi çatlamýþ susuz
topraklar göller,de balýk ölüleri yem
olmuþ karýncalara olaylar ilði alanýma
girdikçe yüreðim üþüyor mevsim,in
suçu yok be gülüm yokluðun soðuk.

Gün günden kötü geliyor haftalar
aylarý aylar yýllarý kovalýyor ne akýl üreten
var ne fikir zengin zevki sefasýnda fukara
aldýðý nefes,e ediyor þükür birde salðýn
belasý baþýmýz,da herkesi hapis eyledi
dört duvar arasýna býrakýn akraba komþu
ziyaretlerini burnumuzun ucunu göremez
olduk çýkmaz sokaða açýlýyor kapýlarýmýz
aklýmýz gönlümüzde hapis ayaklarda
pranðalar benliðim üþüyor be gülüm
mevsim,in suçu yok yokluðun soðuk.

Sormadan anlatýyorum yaþadýklarýmý
karþýmda olsan bilmiyorum belkide
unuturum adýmý heyecan,dan ya dilim
tutulur yada ateþim yükselir havale
geçiririm benimkisi biraz boþ boðazlýk
iþte konuþuyorum kendi kendimle
geçmiþe duyduðum özlemle anýlarýmý
hatýrlayýp bazan resimlere bakýyorum
bazan dalýyor gözlerim uzaklara geceleri
uyku girmiyor gözlerime kuzey,in taþ,ýný
güney,e güney,in kum,unu kuzey,e
çekiyorum sýrtýmda,ki yaralarýn acýsýný
gönlümdeki yaralarýn sancýsý bastýrýyor
havalar nasýl olursa olsun yine,de
çok üþüyorum be gülüm mevsimlerin
suçu yok yokluðun soðuk.

15.01.2021
Zekeriya Çapanoðlu





Sosyal Medyada Paylaşın: